کار بازاری

همیشه اینطوری نیست که بازار در مقابل طراح پارچه یا اصولا هنرمندان تعظیم کنه و به هنرشون احترام بزاره ، بلکه برعکس این طراح هست که در بازار ایران باید در ابتدا خودش رو با خواسته بازار تطبیق بده و بعد از مرور زمان تو چرخه کاریش میتونه امضا خودش هم وارد کارها بکنه.

منم از این قائده مستثنی نبودم و در ابتدا که وارد بازار شدم سعی کردم سلیقه مشتریها و خواست مردم رو مورد توجه قرار بدم .

بعضی از دوستان به من میگن که هنرمند هیچگاه نباید بزاره که مسائل مالی اونو به سمت کار بازاری کردن سوق بده . اما به نظر من اگر قراره هنر شما تو تاقچه خاک بخوره ،همون بهتر که کاربازاری انجام بشه چون  هنری که در میان مردم نباشه هیچ موقع بازخورد خودش رو به صاحب اثر نمیده ، در ضمن در زمینه طراحی پارچه هنر به نوعی با بازار رابطه مستقیم داره مگر اینکه طراح پارچه  بخواد فقط هرزگاهی نمایشگاهی بزاره و کارش به تولید انبوه نرسه .

در ادامه چند تا ازاولین  کارای  به اصطلاح بازاری منو میبینید که برای چادر مجلسی به تولید انبوه رسیده ، البته تعداد کارایی که تا این لحظه برای پارچه های مجلسی بازار به تولید انبوه رسیدن خیلی زیاده  ولی ترجیح میدم برای اینکه حق تولید کنندهای طرح های من ضایع نشه کمتر اونارو به اشتراک بزارم .

این پارچه ها تو کشور اندونزی تولید شدن که هم اکنون یکی از بهترین تولید کننده های پارچه هایی هست که برای چادر مجلسی در ایران مورد استفاده قرار میره

طرح های زیر هم با نرم افزار Ai و Ps زده شدن